{De maand februari wijd ik aan een drieluik van blogs die gaan over verbinden. Liefde voor jezelf en de ander geheel in de Valentijn thema}

Ik zit in de lobby van Andante Hotel waar ik vanaf zondagavond 26 januari op een zelf-georganiseerde retreat ben. Vandaag 29 januari is mijn laatste dag. Om 14 uur is het back to business en heb ik met 2 coachklanten afgesproken.

Effectief 2,5 dagen weg van afleiding, weg van verleiding, weg van de dagelijkse beslommeringen. Je kent het wel nog even dit, nog even daarop reageren, nog even dat doen, nog even die bellen, nog even een was erin gooien (als je thuis werkt)… Of de vele belemmerende, remmende gedachten die jou de hele dag door plagen. De welbekende, knagende draken waar je voortdurend een strijd mee voert.

Om maar niet te praten over de hele virtuele wereld waar wij niet aan ontkomen: sociale media. Als je daar niet geregeld je gezicht laat zien dan word je zo vergeten. Niet meer de moiete waard om te volgen. De grootste afleiding en verleiding En zo blijven we in een dans van aantrekken en afstoten. 

Daarom dus een retreat

Mijn retreat was in de eerste instantie bedoeld om te schrijven. Ik loop namelijk de hele dag rond met verhalen in mijn hoofd. Niet zomaar verhalen, inzichten, ideëen, brainwaves, methodieken, …. De hele dag door. Mijn man (maatschappelijk werker) zou daar, voor de grap, een etiket op plakken. Hij heeft vele klanten die ook rondlopen met vele verhalen in hun hoofd. Die hebben over het algemeen een DSM code opgeplakt gekregen.

Woorden, zinnen, inzichten, ritme, plots … Geef mij één woord en ik geef jou een zin. Met artrose in mijn nek en vermoedelijk in andere delen van mijn lijf, kan ik niet zoveel schrijven als ik zou willen. Toch doe ik het, tussen de bedrijven door. Want wat moet ik anders doen met al deze verhalen? Pijn ben ik gewend.

Daarnaast heb ik natuurlijk al mijn bijzondere coach- en storytelling klanten, die ook mijn leermeesters zijn, waar ik inspirerende sessies en workshops mee heb, die mij weer voeden met verhalen. Dezelfde klanten die in de praktijk ondervinden hoe mijn brein vol woorden werkt.Toen een vrienden mij vertelde dat zij een writer’s retreat voor zichzelf had geboekt en wat het haar had gebracht, was ik verkocht. En nu ik hier zit, smaakt het naar meer.

Wat is een retreat of retraite?

Hoef ik jou waarschijnlijk niet te vertellen. Je ziet ze al jaren links en rechts ontstaan. Misschien heb je ook wel eens aan één meegedaan. Yoga retreat, Godinnen retreat, Stilte retreat, Business retreat… Voor alles kan je een retreat bedenken. Een vriendin van mij doet iedere jaar een stilte retraite met een groep vrouwen. Je wegkeren van wat er zich buiten jou afspeelt, om vervolgens naar binnen te keren. Je opnieuw te verbinden. Met jezelf. Je zijn.

Wist je dan van oudsheer een retreat een oorlogstactiek was. Fall back! Fall back! Liefhebbers van oorlogsfilms kent het wel. De nieuwe bioscoop film 1917 gaat over retreat. Stand down!

Als leger trok je je terug van het strijdtoneel om je te hergroeperen, te bezinnen op een nieuwe strategie, op je doel, om dan met frisse moed weer ten strijde te trekken. Om jezelf en je kameraden te motiveren. Vandaag de dag zijn wij alledaagse helden in ons eigen verhalen en voeren we vaak strijd met onze innerlijke draken, monsters, demonen… Eindeloos bewust en onbewust. Dus een retreat is voor mij

van het strijdtoneel afstappen, verbinden met mezelf, bevrijden van moeten, bezinnen, en strategisch gaan voor de overwinning.

Overwinning op de draken, op afleiding, op de verhalen in mijn hoofd. Want als je het leven ziet als een verhaal en jij de held, dan heb je iedere dag weer een strijd te voeren en iets te overwinnen. De grootste overwinning is de overwinning op jezelf.

Niet deze dagelijkse strijd hoeven te voeren is weggelegd voor een select aantal mensen. Deze mensen brengen hun leven al door in retraite. Onder een boom, in een tempel. En, het zal mij niet verbazen dat ook zij ten prooi vallen aan draken…

Retreat op een rij

• Terug naar jezelf, verbinden, bewust zijn en bewust doen.
• Kunnen ook kleine momenten in het dagelijkse leven zijn. Alleen in stilte op een bank zitten, onder een boom, mediteren.
• Of full-blown weekenden, weken, een maand. Eat, pray, love taferelen.
• Alleen of met anderen.
• Georganiseerd door anderen of door jezelf.

In mijn geval in stilte en zonder afleiding om te doen waar ik heel blij van word, schrijven. En, aangezien schrijven ook een deel is van mijn business, was het uiteindelijke een writing & business retreat

Waar?

Een plek met oneindige, vergezichten en als het even kan, zee. Dat werd Scheveningen in Hotel Andante in een kamer op de 5e verdieping met uitzicht op zee.

Wat nam ik mee?

Makkelijk-zittende kleren, warme sokken, supplementen, thee, gezonde ingredienten voor salades, laptop, telefoon, bril, tandenborstel, gezichtscreme, geen make-up spullen, boeken die ik natuurlijk niet heb gelezen.

Hoe bracht ik mijn dagen door?

Dag 1: Begon net na aankomst om 1800 uur. Schrijven tot 1 uur’s nachts.

Dag 2: Begon met een strandwandeling, douchen, schrijven, fruit lunch, schrijven, koffiejacht met laptop onder de arm, 1 x social media, 3 uren in een lege koffietent met uitzicht op zee en schrijven, terug naar mijn kamer, salade eten, weer schrijven tot 1 uur ‘s nachts. 

Dag 3: Schrijven, fruit lunch, schrijven, douchen, 2 uren wandelen, 1 x social media, koffie drinken, schrijven, salade, schrijven tot 1 uur ‘s nachts.

Dag 4: Eindigde om 1200 uur. 1x social media. Een herhaling van dag 3 tot aan de lunch.

Tussendoor bewegen en ademhalen.

Wat heeft het mij gebracht = wat heb ik geleerd?

• Het besef dat een retreat heel simpel en binnen handbereik is.
• Dat 2, 5 dagen mij meer schrijfwerk brachten dan een hele maand.
• Dat ik het heerlijk vind om volledig verbonden te zijn met mezelf. En vriendin zei gekscherend: ben je toch stiekem een introvert? En nu denk ik: is een introvert toch meer verbonden met zichzelf dan anderen dat zijn? Zou zo maar kunnen.
• Dat ik veel productiever ben.
• Letterlijk: 7 blogs, 1 short story (6 A4), Het begin van een short story, 5 lessen voor een nieuw online programma. 
• Dat ik dit vaker ga doen. Alleen of met gelijkgestemden.
• Dat ik sowieso iedere maand minstens 2 dagen in retreat ga. Mijn moeder heeft al aangeboden mij in één van haar slaapkamers op te sluiten, sterker nog ze noemde het quarantaine (grapjas!) en af en toe eten naar binnen gooien.
• Vele wabi sabi momenten: genieten van stormachtige wind door mijn haren, oneindige zeezicht, verroeste palen waar golven tegen aan sloegen, schelpen, zand, vrij zijn, creëeren.

Wat ging er mis?

Dat ik op dag 4, twee coachsessies met klanten had ingepland. Niet doen! Laat je dag nog even leeg staan om te genieten, stil te staan, verbonden te blijven, leeg te zijn en bewust te zijn van deze nieuwe wereld waar je in verkeert. Bewust van je heldenreis. Bewust van je overwinning.

Misschien kan jij mijn beschrijving hierboven gebruiken om je eigen retreat te ontwerpen? Doen!

Laat je mij daarna weten hoe je het hebt gehad? Dat zou ik erg leuk vinden. Geniet er vooral van!

Waheeda